Czerwony Parasol Wiktor Mrok

Czerwony Parasol Wiktor Mrok 

liczba str. - 592

wyd. - Initium

      Gdy pierwszy raz wzięłam książkę Wiktora Mrok „Czerwony Parasol” zaintrygował mnie sam jej tytuł i oczywiście okładka. Co może mieć wspólnego lek, ampułka, paszport i sam tytuł Czerwony Parasol, do tego główną bohaterką jest siedemnastoletnia Tatiana. To były moje pierwsze myśli, jednak książka okazała się naprawdę bardzo ciekawa. Sam pomysł żeby podzielić książkę na pewne rozdziały, który każdy z nich przedstawia dane wydarzenie, spotkanie, czy jakaś ważną akcję, z konkretną datą jest już oryginalnym pomysłem. Czytelnik dzięki temu przemieszcza się w czasie, poznaje punkt widzenia zarówna Tatiany i Igora jak i organizacji Czerwony Parasol, lub innych członków, którzy dążą do tego, żeby zdobyć to co ukrywa ta młoda dziewczyna. Tak jak na thriller przystało są w całej książce momenty nagłych zwrotów akcji, zatrzymania jej lub przyspieszenia, kiedy w Sztokholmie Tatiana broniąc się przed intruzami, ucieka przed Spenglerem, albo na statku, gdy udaje jej się odpłynąć i po raz kolejny  wykazać się sprytem. Nie jest w tym jednak sama, wspierał ją i wspiera Igor, jeden z członków Czerwonego Parasola. Ona bardzo go kocha  i jako młoda dziewczyna, gdy po powrocie do domu widzi zamordowaną cała rodzinę, zarówno tatę, mamę jak i młodszą niewinną siostrę, przeżywa szok i pewnie gdyby nie Igor, w którym się zakochała ze wzajemnością nie poradziła by sobie z tym, nie dała by rady. Razem mieszkają, młoda Tatiana na początku nawet postanawia rozpocząć pracę jako nauczycielka gimnastyki, by choć trochę przypomnieć sobie ten etap życia, gdy trenowała gimnastykę, cały czas przypomina jej to o byłej trenerce Carycy, która ją chroniła, szkoliła gdyby ktoś chciał ją zaatakować, czy nawet pozbawić życia. To trudny czas dla Tatiany i zapewne nikt z nas nie chciałby się znaleźć na miejscu bohaterki, z dala od domu, od rodziny, i z bólem po stracie najbliższych. 

Bardzo to wszystko przeżywa, jednak świadomość, że jej ojciec mógł prowadzić nielegalną działalność przez którą naraził całą rodzinę na niebezpieczeństwo nie daje jej spokoju, życie w strachu, powoduje, ze dziewczyna z każdym dniem czuje się coraz gorzej, nie bierze już narkotyku, który do tej pory miała od Carycy, musi radzić sobie sama, wspiera ją Igor, bez niego już dawno by się poddała. On jako członek Czerwonego Parasolu pomaga jej, uczy ją, jak powinna rozmawiać z ludźmi, by nie zauważali i nie rozpoznali jej uczuć, wrażeń czy strachu, czuje się przy tym pewna i nawet Spengler jako przywódca organizacji, która ja śledzi traktuje ją bardzo poważnie, choć większa cześć ludzi z jego zespołu uważają Tatiane za małolatę, lecz w tym względzie bardzo się mylą. Głównej bohaterce udaje się rozwiązać zagadkę śmierci ojca i całej rodziny, on jako naukowiec współpracował z firmami amerykańskimi nad wieloma doświadczeniami i eksperymentami, lecz gdy zrozumiał, że jest to niebezpieczne, postanowił się wycofać, a było już za późno, w konsekwencji cala rodzina Tatiany została zamordowana. Po tym wydarzeniu i wyjaśnieniu sprawy Tatianie udało się odzyskać pieniądze i od tej pory mogła odetchnąć w spokoju, gdyż była bezpieczna. Książka, według mnie jest ciekawa, ucieczka głównej bohaterki, zagadkowe dokumenty, czy leki sprawiają, ze czytelnik jest zainteresowany co będzie dalej. Jest to thriller nie tylko dla fanów thrillerów, ale dla wszystkich, którzy chcą oderwać się od utartych schematów, czy powtarzalnych pomysłów w fabule.